🥳 we zijn in Turijn!

Het belangrijkste is dat we Turijn hebben gehaald🥳 

De laatste 24 uur waren een rollercoaster.... na aankomst in Ollon en het heerlijke avondeten van de familie, zijn Patrick, Kyra en ik gaan kijken naar de schakelstang. De pook rammelde behoorlijk en Patrick vermoedde dat 1 of meer rubbers kapot waren. Zijn vermoeden klopte en hij had zelf bij toeval rubbers mee. 

Het was een hele klus en hebben tot laat in de avond gesleuteld.  Na nog wat drinken te bed in huis, wat een luxe is dat dan.. 

Vanochtend,zaterdag dus, vroeg op om de bekleding en de stoelen er weer in te zetten.

Om 10 uur waren we klaar voor vertrek, iedereen stond klaar om ons uit te zwaaien.

Helaas, het einde van de straat haalde ik niet omdat ik niet kon schakelen. Auto terug laten rollen richting het huis en overleg.. wat gaan we doen? Telefonisch overleg met mede clubleden/reizigers en besloten om weer onder de auto te duiken. Vooral Patrick die precies wist waar hij mee bezig was. Ik had deze delen van mijn Bosmal nog niet eerder zo goed onder ogen gehad.

Na een heerlijke lunch, vele🤬🤬🤬 en kleine verwondingen stonden de auto's om 14:00 uur weer klaar voor vertrek.

Het was heel spannend!! Wat een bergwegen.... 4e versnelling hebben we niet gebruikt, 3e versnelling soms maar 2e versnelling was voorkeur.  Echt gaaf om te doen. Patrick en Kyra gingen sneller door en zag ik soms bij bochten boven mij rijden. 8 km voor de St. Bernard tunnel staat Kyra bij een benzinepomp op mij te wachten. Nog even snel tanken voordat we de grens naar Italië over gaan. We rijden weg en dan gaat het mis bij de Fiat van Patrick en Kyra😭😭😭.

Er wordt een paar uur gesleuteld, de bobine, carburateur, bougies, bougiekabels, benzinekosten len stroomverdeler worden vervangen. Helaas blijft het gewenste resultaat uit en moet de ANWB gebeld worden.

Anderhalf uur later wordt de Fiat opgehaald en is Pieter met zijn vader onderweg vanuit Turijn om Patrick en Kyra op te halen. Om 20:00uur besluit ik om alleen door te rijden naar Turijn. Weer spannend maar ik ga ervoor.

De zon verdwijnt achter de bergen en het gaat al langzaam schemeren. Al gauw kom ik bij de St. Bernard tunnel, betalen en direct de Italiaanse douane. Paspoort hoefde ik niet te laten zien maar ze waren wel heel benieuwd naar de auto. 

Een prachtige rit, mooie plaatsen, bergen en historie volgden na de tunnel. Veel bochten en vooral veel downhill rijden op een goede weg. De autostrada kost wat aan tol maar het is dan ook een goede weg waar ik lekker tempo kon maken. Onderweg zwaaien 👋👋naar Pieter die tegemoet reed.

Na 2,5 uur rijden kom ik aan bij Camping Bella Torino en staat Mari mij al op te wachten. Wat een heerlijk warm welkom!!

Om 23:30 uur zijn we helemaal compleet op de camping, nu nog een hapje en drankje en dan te bed. Morge de dag waarom we hierheen gereden zijn.

💋💤